Belgisch pedofielennetwerk?

R. Louf: 20 jaar geleden dat de onderzoekers werden vrijgesproken
Régina Louf, oorspronkelijk uit Knokke, heeft altijd beweerd dat ze het slachtoffer was van een kinderpedofilie-ring in België uit de jaren 1970.
Deze blog is persoonlijk, de redactie staat niet achter de inhoud ervan.

Dat ze door haar grootmoeder was verkocht en vervolgens tussen haar 13e en 17e jaar was vertrokken naar iemand die "Tony" heette. Die laatste heet eigenlijk Antoine Van den Bogaert en bekende seks te hebben gehad met Regina toen ze 12 was en hij 39 (Morgen 29-10-98).
Regina's moeder bekende dat Tony op dat moment de sleutel van het huis had, kwam wanneer hij wilde en sliep met Regina in haar kamer (Morgen 1/12/98). Het Gentse parket bevestigde deze feiten door Régina Louf de schuld te geven die verliefd zou zijn geweest en had ingestemd (Standaard 29/4/98). Het onderzoek naar de verklaringen van Regina Louf is vroegtijdig stopgezet. Na 9 maanden onderzoek. Daarbij werden de onderofficieren, Patrick De Baets en Aimé Bille verdacht van valsheid in geschrifte. Vandaag is het 20 jaar geleden dat ze werden opgeruimd.

Geclassificeerd… X

In de zomer van 1996 beeft België: de lichamen van Ann, Eefje, Julie en Mélissa worden gevonden. Het monster heeft een gezicht en een naam: Marc Dutroux. De identiteit van deze handlangers in horror wordt gegeven: Michèle Martin en Michel Lelièvre. Een grappige kerel maakt zich ook zorgen: wijlen Jean-Michel Nihoul. Beruchte gangster en misdadiger; hij bezoekt alle sociale klassen in het land.

In het kielzog van deze macabere ontdekkingen heeft Jean-Marc Connerote, onderzoeksrechter in Neufchâteau, een gratis nummer opgezet. Iedereen die kan getuigen over de "Dutroux-affaire" kan dit nummer bellen. Van daaruit wordt het dossier van "getuigen X" geopend en onderzocht. Van de tien anonieme getuigen komt er maar één uit de schaduw: Régina Louf, genaamd "X1". Ze beweert een kinder- en jeugdprostituee te zijn geweest in een groot pedofilienetwerk dat, zegt ze, door Michel Nihoul werd bestuurd. Van daaruit werd in Neufchâteau een afdeling opgericht om deze getuigen X te onderzoeken. Het team wordt geleid door commandant Jean-Luc Duterme. Zijn onderofficier wordt Constable Patrick De Baets.

Twintig jaar geleden. Dagelijks worden Patrick De Baets en Aimé Bille vrijgesproken van valse documenten. De twee rechercheurs waren uitgesloten van het onderzoek naar Régina Louf, getuige X1 in augustus 1997. Commandant Duterme, die ook het onderzoek naar de moordenaars van Waals-Brabant leidde, vond Patrick De Baets "bevooroordeeld en manipulatief". De 17 hoorzittingen van Régina Louf werden echter gefilmd en we kunnen het gebrek aan vooringenomenheid van de kant van de gendarme zien.

Terug naar de feiten

In augustus 1997, na ongeveer negen maanden onderzoek, werd het team "De Baets" dat de verklaringen van Régina Louf onderzocht, ontslagen door een brief van de Brusselse BSR-hiërarchie. De Baets is in het bijzonder het doelwit van een rapport dat op 26 augustus 1997 werd opgesteld door zijn meerdere, commandant Duterme, waarin hij wordt beschuldigd van "valse documenten bij de uitoefening van zijn functie".

Als het enige materiële element van zijn aanklacht zal commandant Duterme een PV rapporteren, die ongunstig is voor de geloofwaardigheid van X1, die in de procedure ontbreekt. Dit rapport, opgesteld door Philippe Hupez, die de hoorzittingen van getuige X1 bijwoonde als verbalisatie, werd echter op 6 december 1996 naar de onderzoeksrechter gestuurd. Deze realiteit werd laat opgemerkt. Zonder enige verificatie zal dit rapport van chef Duterme naar het parket van Brussel worden gestuurd, dat het zal omzetten in een klacht tegen "onbekend" en het zal onderzoeken door rechter Pignolet. Van daaruit begonnen de juridische problemen en duurden 28 maanden (augustus 1997 tot januari 2000) voor de onderofficieren Patrick De Baets en Aimé Bille.

Een verhaal van ... nep

Op het moment dat de "X-getuigenbestanden" werden vrijgegeven, werd gezegd dat Regina Louf een mythomane was, dat de onderzoekers hun vragen kusten en ten slotte dat er valse rapporten waren geschreven door de onderzoekers.

Bijvoorbeeld ; de journalist René-Philippe Dawant probeerde in zijn boek "L'Enquête manipulée" (Editions Luc Pire, 1998), aan te tonen dat de rapporten vervalst waren ... Terwijl het valse rapport degene is die hij reproduceerde!

Journalist Dawant citeert inderdaad een hoorzitting met Regina Louf waar "de onderzoekers hun getuige proberen te suggereren dat het lijk van Christine toen door brand werd verwoest" (L'enquête manipulée", p. 209). De door Dawant aangehaalde tekst van de hoorzitting is echter vervalst. Hier zijn de twee versies van de notulen: de echte (versie 1) (hoorzitting van 13-11-1996 van dossier 109/96, pagina 94) en de valse (versie 2)(geciteerd door Dawant): 

Versie 1 (Officieel) 

Vraag: Is er een geur in deze plaats? 

A: Ja 

Vraag: Kun je deze geur beschrijven? 

A: Nee 

Vraag: Is er iemand anders die deze geur kan beschrijven? 

A: Als je weet wat er aan de hand is, waarom wil je dan dat ik het nog een keer zeg? 

V: Als? 

A: Als je weet wat er aan de hand is, waarom wil je dan dat ik het nog een keer zeg? 

V: Nee, nee, ik weet niet wat er is gebeurd, maar dan zou je me moeten helpen... Wil je niet helpen? 

A: Ja, het was zo, ja, ze hebben het verbrand. 

V: Ze wat? 

A: Ze verbranden het. 

Vraag: Wie verbrandt het? 

A: Ik zie het niet. 

V: Kun je het niet zien? Heb je geen foto? 

Versie 2: HP 2 (Dawant) 

V: Ruik je iets? 

A: Nee. 

Vraag: Kun je deze geur beschrijven? 

A: Als je weet wat er aan de hand is, waarom wil je dan dat ik het nog een keer zeg? 

Vraag: Ze verbranden het. Kun je het niet zien? Heb je geen foto van wat er aan de hand is? 

A: geen antwoord

spijt

Vandaag betreurt Aimé Bille: "Jean-Luc Duterme, die later gerechtelijk directeur werd in Charleroi, was nooit bezorgd over deze beledigende en ongegronde procedure en de onderzoeken werden stopgezet. 10.000 pagina's met rechtbankverslagen voor... niets! Gewoon om uit de weg te gaan en te voorkomen dat we verder gaan. Opgemerkt moet worden dat ongeveer 80% van de verklaringen van Régina Louf al waren geverifieerd. We zullen nooit de echte waarheid over "X Witnesses" weten omdat het onderzoek werd gesaboteerd! We werden uiteindelijk vrijgesproken, maar weinig mensen weten het. De gendarmerie vergoedde me mijn medische kosten voor "morele marteling"! Deze hele affaire laat me bitter … ”.



Bron; mediapart.fr